tarafından Deve kervani
Eskiden, Iran’da, Isfahan sehrinde, Cemal adinda kervanci bir genc yasardi. Kervan sahipleri kervanlarini cok guvendikleri Cemal’e gönul rahatligiyla teslim ederler ve onun kervandaki mallari kendi maliymis gibi koruyup, gözetecegini bilirlerdi.
Gunlerden bir gun, Cemal Isfahan’dan kuzeydogudaki Meshet’e gitmek uzere, kumas yuklu deve kervaniyla yola cikti. Kervan birkac gun sonra Destikebir cölu’ne vardi. Ilk bakista ucsuz bucaksiz gibi görunen 400km.lik bir kum yigini. Oralardaki bir kuyudan su tedarikini yapan kervan cöle girdi. Aradan bir hafta gecti. Kervan distan bakildiginda cölde agir agir ilerliyordu, her sey yolundaydi. Ama icten ice kaynayan bir kazan gibiydi. Bu kazani basdeve kaynatiyordu. Basdeve kervandaki yirmi devenin basiydi. Mola verildigi zaman devamli konusur, bir seyler anlatir, ötekiler de sessizce dinlerlerdi. Basdeve uc dört gundur havadan sudan konularla konusmaya basliyor, sonradan sözu liderlik konusuna getiriyordu. Koca kervani neden bir esek pesinden surukluyordu? O en önde olmasa olmaz miydi? Sanki o olmasa kervan gidecegi yere varamayacak miydi?
“ Ben “ diyordu basdeve, “ Misir’a gittim, Arabistan’a gittim, Yemen ‘e gittim, Anadolu’ya gittim. Yuce daglar astim, susuz cöller gectim. Binlerce, on binlerce kilometre yol kat ettim. Iran’da gezmedigim, dolasmadigim yer kalmadi. Bu Destikebir cölu’nden defalarca gectim. Benim gibi dogustan lider varken basinizda kucuk esek kim oluyormus? Boy yok, post yok, bir de kervanin en önunde gider. Onun liderlik neyine? Gelin su esegi defedelim basimizdan. Lider ben olursam eger her turlu iyiligi bekleyin benden. Yoruldum diyenin yukunu sirtimda tasiyacagim…”
Basdevenin ayni tarzdaki konusmalari sonraki gunlerde devam etti. Kervandaki develerden birkaci önceleri esegin gitmesini istemediler.
“ Kime ne zarari var garibin? “ dediler. “ Birakalim önde o gitsin, bizi Meshet’e götursun. Zaten hicbir isimize karismiyor. Molalarda bir kenarda tek basina oturuyor. Belli ki bir derdi vardir, kimselere anlatamaz. Durup dururken gunahini almayalim. “
Basdeve böyle diyenlere karsi cikiyordu:
“ Garip mi? Neresi garip bunun be? Acinmaz böylesine. Onun yemini, suyunu biz tasiyoruz, bir de kaprislerine boyun egecek degiliz. Nerede oturursa otursun, önemli olan,onu kervandan uzaklastirmak. “
Sonunda basdevenin kesin kararliligi karsisinda direnci kirilan birkac deve, istemeye istemeye esegin gitmesine razi oldu.
Bir gece develer esegin yanina gittiler ve kervanda kendisini istemediklerini söylediler. Esek bu duruma karsi cikti. Olmaz dedi, ben bu kervani terk etmem dedi, bensiz Meshet’e varamazsiniz dedi, pusulayi sasirir, cölde kaybolursunuz dedi. Esegin sözlerine kulaklarini tikayan, onun tepinmesine aldiris etmeyen develerin kufur derecesine varan hakaretleri karsisinda esek, “ Ne haliniz varsa görun “ diyerek cekip gitti.
Ertesi gun basdeve calimla yuruyordu kervanin önunde ve arada bir arkasina bakip gururla gulumsuyordu. Basdevenin fazlaca böburlenmesi kervanin zararina oldu. Kervan ilk gunden baslayarak hedefinden adim adim uzaklasti ve guneybatiya dogru genis bir yay cizerek, Kuhistan cölu’nun ortalarina kadar geldi. Gunlerdir diger develerin ikazlarina aldiris etmeyen basdeve sonunda liderligi kaybetti. Pusula sasirilmis, kervan Kuhistan cölu’nde kaybolmustu. Yol yok, iz yok, ne tarafa gidilmeliydi acaba?..
Gunler sonra esek cikageldi. Develer sessizce esegin arkasinda tek sira oldular. Esek saskin saskin etrafina bakinan basdeveye, “ Sen en arkada yuruyeceksin “ dedi. Sonra kervan Meshet’e dogru yola cikti.
Eskiden, Iran’da, Isfahan sehrinde, Cemal adinda kervanci bir genc yasardi. Kervan sahipleri kervanlarini cok guvendikleri Cemal’e gönul rahatligiyla teslim ederler ve onun kervandaki mallari kendi maliymis gibi koruyup, gözetecegini bilirlerdi.
Gunlerden bir gun, Cemal Isfahan’dan kuzeydogudaki Meshet’e gitmek uzere, kumas yuklu deve kervaniyla yola cikti. Kervan birkac gun sonra Destikebir cölu’ne vardi. Ilk bakista ucsuz bucaksiz gibi görunen 400km.lik bir kum yigini. Oralardaki bir kuyudan su tedarikini yapan kervan cöle girdi. Aradan bir hafta gecti. Kervan distan bakildiginda cölde agir agir ilerliyordu, her sey yolundaydi. Ama icten ice kaynayan bir kazan gibiydi. Bu kazani basdeve kaynatiyordu. Basdeve kervandaki yirmi devenin basiydi. Mola verildigi zaman devamli konusur, bir seyler anlatir, ötekiler de sessizce dinlerlerdi. Basdeve uc dört gundur havadan sudan konularla konusmaya basliyor, sonradan sözu liderlik konusuna getiriyordu. Koca kervani neden bir esek pesinden surukluyordu? O en önde olmasa olmaz miydi? Sanki o olmasa kervan gidecegi yere varamayacak miydi?
“ Ben “ diyordu basdeve, “ Misir’a gittim, Arabistan’a gittim, Yemen ‘e gittim, Anadolu’ya gittim. Yuce daglar astim, susuz cöller gectim. Binlerce, on binlerce kilometre yol kat ettim. Iran’da gezmedigim, dolasmadigim yer kalmadi. Bu Destikebir cölu’nden defalarca gectim. Benim gibi dogustan lider varken basinizda kucuk esek kim oluyormus? Boy yok, post yok, bir de kervanin en önunde gider. Onun liderlik neyine? Gelin su esegi defedelim basimizdan. Lider ben olursam eger her turlu iyiligi bekleyin benden. Yoruldum diyenin yukunu sirtimda tasiyacagim…”
Basdevenin ayni tarzdaki konusmalari sonraki gunlerde devam etti. Kervandaki develerden birkaci önceleri esegin gitmesini istemediler.
“ Kime ne zarari var garibin? “ dediler. “ Birakalim önde o gitsin, bizi Meshet’e götursun. Zaten hicbir isimize karismiyor. Molalarda bir kenarda tek basina oturuyor. Belli ki bir derdi vardir, kimselere anlatamaz. Durup dururken gunahini almayalim. “
Basdeve böyle diyenlere karsi cikiyordu:
“ Garip mi? Neresi garip bunun be? Acinmaz böylesine. Onun yemini, suyunu biz tasiyoruz, bir de kaprislerine boyun egecek degiliz. Nerede oturursa otursun, önemli olan,onu kervandan uzaklastirmak. “
Sonunda basdevenin kesin kararliligi karsisinda direnci kirilan birkac deve, istemeye istemeye esegin gitmesine razi oldu.
Bir gece develer esegin yanina gittiler ve kervanda kendisini istemediklerini söylediler. Esek bu duruma karsi cikti. Olmaz dedi, ben bu kervani terk etmem dedi, bensiz Meshet’e varamazsiniz dedi, pusulayi sasirir, cölde kaybolursunuz dedi. Esegin sözlerine kulaklarini tikayan, onun tepinmesine aldiris etmeyen develerin kufur derecesine varan hakaretleri karsisinda esek, “ Ne haliniz varsa görun “ diyerek cekip gitti.
Ertesi gun basdeve calimla yuruyordu kervanin önunde ve arada bir arkasina bakip gururla gulumsuyordu. Basdevenin fazlaca böburlenmesi kervanin zararina oldu. Kervan ilk gunden baslayarak hedefinden adim adim uzaklasti ve guneybatiya dogru genis bir yay cizerek, Kuhistan cölu’nun ortalarina kadar geldi. Gunlerdir diger develerin ikazlarina aldiris etmeyen basdeve sonunda liderligi kaybetti. Pusula sasirilmis, kervan Kuhistan cölu’nde kaybolmustu. Yol yok, iz yok, ne tarafa gidilmeliydi acaba?..
Gunler sonra esek cikageldi. Develer sessizce esegin arkasinda tek sira oldular. Esek saskin saskin etrafina bakinan basdeveye, “ Sen en arkada yuruyeceksin “ dedi. Sonra kervan Meshet’e dogru yola cikti.
